“50 yaşında yanında kim olsun istiyorsun?”

sen.
sen ol yanımda.
sen kim misin?
yanında sustuğum insan.
yanında uyuduğum insan.
kilometrelerce yürüyüp soluklanmak için oturduğumuzda beraber yürüdüğümüze sevindiğim insan.
saatlerce konuşabildiğim insan.
zamanın nasıl geçtiğini anlamadığım insan.
kadehimdeki rakıyı tazeleyen insan.
“çok seversin sen bunu” deyip tabağıma o mezeden koyan insan.
biraz fazla hayale daldığımda “bak şimdi” diyen insan.
hiç beklemediğim anda “naber” diyen insan.
bir şarkı gönderdiğimde “dinledim, güzelmiş” diyen insan.
şu anda yaptıklarını yapmak istemediğine emin olan insan.
ne yapacağını pek de bilmeyen insan.
sabah kahvesi içmenin keyfini bilen insan.
müzik dinlemenin tadına varan insan.
kitap okusa da okumasa da kitap kokusunu seven insan.
o saçma karikatür aklına geldikçe gülen insan.
“denize bak, manzaraya bak, ne kadar güzel değil mi?” diyen insan.
yanımdayken telefonuna hiç bakmayan insan.
yanındayken telefonuma hiç bakmadığım insan.
aslında “sadece” insan.
50 yaşımda yanımda sen ol istiyorum.
tüm “insan” halinle.
oracıkta.