Geceleri gezen bir adamdı. Yalnız, bağımsız, anlık… Aynı yerleri vardı, her gün farklılaşan halleri ile giderdi. Uzun dalgalı saçları karmakarışık gezerdi ıssız sokaklarda. Saçları kafasının içinin yansımasıydı. Adam her gece arardı, ama yola zaten bulamayacağını bilerek çıkardı. Ya az konuşur çok şey söylerdi, ya çok konuşur ama dişe dokunur bir şey söylemezdi. Bazen yıldız gibi parlardı, bazen mum gibi sönerdi. Görünmez olurdu. Konudan konuya atlardı kafası, dili ona yetişecek diye çoğunlukla saçmalardı. Çok kişi bilirdi adamı, ama az kişi tanırdı. Bin bir hali vardı adamın. Özlerdi ama çabuk sıkılırdı. Değişik bir adamdı, kendi içindeki değişimi ile de yanardöner bir şeydi zaten. Ama bazen can sıkardı. Renksiz olmak isterdi adam, ağırlıksız, hacimsiz, cisimsiz. Hava olup gezmek isterdi sokakları. Bu yüzden motor kullanırdı. Hızı severdi ama ondan korkardı. Geceleri dolaşırdı adam. Böyle daha rahat saklanırdı. Bir gösterirdi kendini sonra birden karanlığa karışırdı. Hem takip edilmek ister hem de iz bırakmazdı. Geceleri gezen adamdı. Geceden parçalar toplar, istifler saklardı. Parçalar, anılar, eşyalar, görüntüler ve kokular biriktirirdi. Atmayı sevmezdi ama hafif dolaşırdı. Her gittiği yere hiçbir şeye sahip değil gibi gider, alacağını alıp yine yola çıkardı. Gizemli yerleri severdi. Dar sokaklarda ölüm ile yeniden doğmak arasında gezerdi. Adam hem vardı, hem de yok. İkisinin arasında salınarak dolaşırdı.
imza: B