Category: Kent Kedisi

Canım cancağzım, Çok özlüyorum. Şuracıkta yanımda olsaydın, oturur koca bir yıla bakardık.. ne yaptık, ne ettik, hangi hayalimizi gerçekleştirdik, hangilerinden uzaklaştık, en çok neye güldük, nelere üzüldük vs. vs. Buracıkta olamadığından mektupla idare edeceğiz, ne yapalım. Düşünsene, 30 yıldır falan birbirimizin yeni yılını kutluyoruz. Yaşlarımızın 4te 3ü zaman eder bu. Neler neler gördü o geride…

(manifestoyu okumadan önce kemerlerinizin bağlı, koltuklarınızın dik olduğundan emin olunuz.) 1. Yaşamda sahip olduğumuz tek şey içinde bulunduğumuz “an”dır. 2. İçinde bulunduğumuz “an”dan önce yaşanan her şey geride kalmıştır ve yeniden aynı şekilde yaşanmayacaktır. 3. Bu “an”dan öteye yaşanacak çok az şeyi sadece kendimiz belirleyebilir ya da değiştirebiliriz. 4. Çok da plan yapmamak lazım. 5.…

hiç şaşmaz. hep güzel havadır o sisin pusun arkası. Atilla İlhan’ın “aylardan kasımdı üşüyorduk” dediği sislerdir onlar. Orhan Veli’yi mahveden havalardır arkasından gelen havalar. bu mevsim böyledir. şiir gibi bir şey. sisi pusu, yaprakların çeşit çeşit renkleri, ağaçların güzelliği, soğuğu, hep bir battaniye altına girmeyi hatırlatışı, evden çıkılmak istenmemesi.. tüm doğa ve tüm koşullar kendini…

cennet yanı başımızda. yeryüzünde. içimizde. aklımızdan geçenlerde. şu anda buradayken o anda orada olmak istemelerimizde. “o anda”. “orada”. yani işte diyorum ya, yanı başımızda. kimimizin yalnızlığında. kimimizin insanlar içinde olmayı sevmesinde. kimimizin koştuğu ormanda. kimimizin yürüdüğü yapraklı yolda. kimimizin kapılıp gittiği rüzgarda. kimimizin yıldızlı gökyüzünde. kimimizin bahçesindeki çimlerde. kimimizin terasında. kimimizin okuduğu kitabın kokusunda. kimimizin…

sen. sen ol yanımda. sen kim misin? yanında sustuğum insan. yanında uyuduğum insan. kilometrelerce yürüyüp soluklanmak için oturduğumuzda beraber yürüdüğümüze sevindiğim insan. saatlerce konuşabildiğim insan. zamanın nasıl geçtiğini anlamadığım insan. kadehimdeki rakıyı tazeleyen insan. “çok seversin sen bunu” deyip tabağıma o mezeden koyan insan. biraz fazla hayale daldığımda “bak şimdi” diyen insan. hiç beklemediğim anda…

hem hiç evden çıkasım yok. hem alıp başımı uzaklara gidesim var. hem arkadaşlarımı göresim var. hem de bunu iki araya bir dereye sıkıştırmayasım. bazı insanları sarsıp “ama baksana, bu senin hayatın değil, neden kendini bırakmıyorsun” diyesim var. insanları bir kenara bırakıp “kızım senin kendine hayrın var mı” diye kendime üzülesim. güneşlenesim var. sonra da yağmurda…

Secret inside as we’re fading away Love that we share never gets in our way..

O zamanki evimiz köşebaşı, dört yol ağzı, trafik düzenlemesi yok, iki gunde bir kaza oluyor. Arabalar çarpışıp bağrışıp sonunda anlaşıp ayrılıyor. Bir gün yine bir gürültü, koştum balkona çıktım. Bir motorsikletliye çarpmış araba, motorsikletli kaldırımda oturmuş, kafası iki elinin arasında. Çok üzüldüm. Bir çarpışan arabalar oyunu değildi artık, genç ufak tefek bir çocuk yol kenarında…

“I dreamed about you, baby. It was just the other night. Most of you was naked Ah but some of you was light. The sands of time were falling from your fingers and your thumb, and you were waiting for the miracle, for the miracle to come..”

“Life has a beautiful crazy design..”