-bugünkü yazımız zalim kadınlarla ilgili.
baş kahramanımız; gloria.
herkesin gloria’sı kendine.-
gloria, melankolik olmayı sever çoğu zaman.
aslında romantik bir kişilik olduğu bile söylenebilir.
her daim ritmik bir hüzün hakimdir ona.
yine de gloria, hep kendini acıtmak ister.
zincirlerini kırmak ister.
“iyiyim ben böyle ama aklım yine de aşkta” der kendi kendine.
o aşk çıkınca da karşısına, “kaçın kurasıyım ben güzelim, git yok ol, iyiyiz biz böyle” deyiverir.
her yer karanlıktır, yine, hep, belki, ama böyle güzel gelir ona.
kendini yine “hayat yaşadıkça güzel” modunda bulur.
hayat, torunlara anlatılacak hikayeler biriktirmezsen hiçbir şeye benzemez.
ve evet, gloria bildiğiniz zalim bir kadındır. ne çok uzak durabilirsin, ne de çok yakın.